Deze schrijver bakt ze óók bruin
De gebeurtenissen in mijn
leven stapelen zich in rap tempo op. Als het zo blijft doorgaan, vier ik voor
ik het goed en wel besef weer kerstmis. De klok draait overuren en ikzelf
eigenlijk ook. Maar wat is het toch prettig om je nooit te vervelen! Vorig jaar
verliep ook al zo verrassend.
Een leuke gebeurtenis van
enige tijd geleden was het bezoek van Steven de Lira. In september 2012
interviewde ik hem voor het Antilliaans Dagblad. Steven is dé
expert op het gebied van Talentontwikkeling. Zijn uitgangspunt: als mensen heel
jong weten waar hun kracht ligt, dan verliezen ze geen tijd aan een
ingewikkelde zoektocht om uiteindelijk vele jaren later aan te komen bij dat
talent. Met Steven is het goed sparren. Aan een half woord hebben wij genoeg.
We hoeven elkaar soms niet eens te laten uitpraten, of we weten al wat de ander
wil gaan zeggen. Wat een tijdswinst! Als iedereen zo zou kunnen communiceren,
dan heb je elke dag minstens anderhalf uur vrij.
Enige tijd na dat
interview vroeg Steven me zijn tekst mee te lezen en na te kijken voor een
Werkboek voor kinderen op Curaçao over Talentontwikkeling. Mijn roman was af –
de hoofdzaak voor het jaar 2013. Dus kom maar op met die hap! Dat dacht Steven ook,
toen ik hem vroeg nog een keer naar me toe te komen om het een en ander te
bespreken onder het genot van chocoladetaart, naar een recept van mijn moeder. Neem
van mij aan: echt genieten van deze taart doe je met mensen om je heen zoals Steven.
Na zijn vertrek dompelde
ik me onder in zijn teksten, raakte ik in de ban van alles wat met Talentontwikkeling
te maken heeft, hadden wij regelmatig telefonisch of per mail een overleg en
groeide de tekst uit tot een mooi, kindgericht werkboek. Het grootste
compliment dat ik kon krijgen, was dat hij me voorin “bij de aftiteling”
bestempelde als “chocoladetaartbakker en auteur”. Heerlijk! Dat recept van mijn
talentvolle moeder kreeg de eer die zíj verdient.
Uniek is het feit dat wij
in Nederland aan deze uitgave werkten, maar dat op Curaçao eveneens een team
klaarstond om het product te vervolmaken. Vlak voor de scholen weer begonnen na
de grote vakantie kon het rijkelijk geïllustreerde Werkboek gepresenteerd worden – helaas kon ik er niet heen
i.v.m. de allerlaatste werkzaamheden aan mijn roman.
Wonderlijk dat precies op
de verjaardag van mijn moeder, op 6 januari jl., Steven langs wilde komen om me
eindelijk het auteursexemplaar te brengen. Weer onder het genot van diezelfde
taart. Hij was eigenlijk nóg lekkerder, misschien omdat mijn moeder op haar geboortedag van boven
op ons toekeek en zag, dat ik samen met Steven eindelijk dat kinderboek had
geschreven, zoals zij dat zo graag zag gebeuren? Ook het bijbehorende leesboek
van de uitstekende jeugdboekenschrijfster Diana Lebacs mocht ik die dag
ontvangen. Ze had me gevraagd het te redigeren en brutaalweg had ik zomaar van
één van haar jongenspersonages een meisje gemaakt. Toen ik haar dat opbiechtte –
één van haar boeken wordt nota bene in het Turks vertaald! – zeggend dat één
druk op de knop er weer een jongetje van zou kunnen maken, lachte ze mijn
bezwaren in een hartverwarmende e-mail enthousiast weg. Zeg nou zelf. Is de
macht van de schrijver niet onnavolgbaar? Wie doet het ons na om in één avond
tijd van een jongetje een meisje te maken?
Het resultaat: Twee
kleurrijke boeken waar op Curaçao al uit gewerkt wordt. Want met
talentontwikkeling moet je nooit te lang wachten! Zie: https://www.facebook.com/YoungTalentsUnited?ref=stream en zie voor Steven de Lira:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten