Made in Schoorl
Bérgen het
kunstenaarsdorp is binnen onze gemeente? Grootse scheppers verblijven en
creëren echter net zo goed (en gráág) binnen de dorpsgrenzen van het mooie,
pure Schoorl. Of deden dat, zoals bijvoorbeeld de onvergetelijke inwoonster
Hanny Alders, ons helaas ontvallen in 2010, en de in 2012 overleden auteur J.
Bernlef. Beiden schrijvers, omdat ik me bij hen nu eenmaal thuis voel. Heel wat
woorden werden hier te boek gesteld, door menig auteur. Diverse andere schone
kunstvormen vonden hier tevens het levenslicht.
Onlangs mocht ik volkomen
onverwacht een blik werpen in het nieuwe theater dat Schoorl rijk is. Onthoud
dit, want anders rijdt u er duizend keer in véél te snel tempo via de Voorweg
aan voorbij. Zonde! Even de gemeentekranten in de gaten houden en de haastige
spoed doorbreken. Dit theater bevindt zich in de voormalige basisschool de
“Oosterkim” en heeft zelfs bij gewoon, vol elektrisch licht iets magisch. Muren
vol vlinders, oranje stoelen – echt pluche – en ook nog zodanig opgesteld, dat
zelfs de kleinsten een mooi zicht houden op het podium. Gordijnen, belichting.
Wat zal een voorstelling daar ons raken...
Drijvende krachten zijn meester-poppenspeler
Ila van der Pouw en haar partner Rob Bloemkolk. Schoorlaars. Op dit moment
bereiden ze een bijzondere voorstelling voor, maar dat zijn eigenlijk alle
producties van Ila. Eén blik op haar website is voldoende om dat te concluderen.
Wat deze keer echter zorgt voor extra opwinding is, dat Ila de rechten heeft
verworven voor het maken van een theaterstuk rondom “De Grote Vriendelijke
Reus”, kortweg “De GVR” naar het meesterwerk van Roald Dahl. Juist. Dé Roald
Dahl. En die rechten worden dus echt niet zomaar aan iedereen toegekend. Begrijp
me goed: gratis krijg je ze evenmin. Maar met Ila’s talent zal ook deze keer
iets worden neergezet, waarover je nog lang kan, mag en wil nadenken en praten,
of je nu kind bent of ruimschoots volwassen. Ila heeft nl. al diverse prijzen gewonnen
of werd daar tenminste voor genomineerd, ook buiten onze landsgrenzen en buiten
Europa. Wat is ze een gewoon aardig mens gebleven! Haar poppen zijn prachtig en
meestal zelfgemaakt. Menshoog, levensecht. Op haar website zegt ze daarover:
“Om dat voor elkaar te krijgen moet je geloven dat je poppen je werkelijk iets
te vertellen hebben. Je moet ze zelf ook geloven.” En zo is het, dit raakt me, zo
werkt de creatieve geest, het is herkenbaar voor de meeste kunstenaars binnen
elke kunstvorm.
Vandaag houd ik het dicht
bij haar, omdat dit stukje anders zou uitpuilen en de kans desondanks groot is,
dat ik mensen zal passeren, wat de bedoeling niet is. Wel vind ik het op zijn
plaats de werkzaamheden van Rob Bloemkolk niet onvermeld te laten. Misschien
herinnert u zich nog zijn messcherpe analyses in zijn columns in het helaas
verdwenen blad “Villages”. Hij is in de televisiewereld zeker geen onbekende:
onder meer “De Val van Aantjes” (2013) zal u nog in het geheugen liggen. Een
juweeltje was ook “Beet” (VPRO Cinema, 2003), een dialoogloze korte film, waar
hij het scenario voor schreef met Annemarie van de Mond, binnenkort te zien op
het Nederlands Film Festival, als ik het wel heb. Het theater is hem eveneens
niet vreemd: “Het mysterie van Villa Fantoom” (2009). En terwijl ik dit stukje
schrijf, schijnt hij net weer teruggekomen te zijn van “drie dagen eindregie en
twee nachten herschrijven van scènes” voor nieuw en ander werk. Die drukte
vraagt om de gok hem mijn artikel niet te laten lezen. Zelfoverschatting? Zou
hij het liefst alles herschrijven?
Via Google
lees ik dat de première van “De GVR” plaatsvindt in De Vest in Alkmaar op 25
september, de try-out voor scholen in ons eigen Schoorlse Theater aan De Kim. Jeetje,
was ik nog maar leerling… Dan zou ik kunnen zien hoe de Reus onder regie van –
ook al zo’n grootheid – Neville Tranter (Amsterdam, sinds 1978) de kleine Sofie
uit een weeshuis haalt en meeneemt naar zijn grot, waar duizenden dromen in
glazen potjes wachten. Sofie overwint haar angst voor de reus en stapt vol
verwondering zijn wereld in, al liggen er ook gevaren op de loer. Ik weet zeker
dat Ila van der Pouw iedereen zal betoveren! Enne: alles is made in Schoorl,
hè. Stipje op de kaart van Nederland. Groots. Of u het zich even goed wilt
realiseren.
Foto: Website Ila van der Pouw
In een andere productie, één met haar poppen, dat is hier goed te zien :-)