maandag 17 februari 2020



1001 Vrouwen                                                                      

Nee, deze 1e blog sinds lange tijd gaat niet over vrouwen uit de gemeente Bergen. Het is ook geen anti-mannen pleidooi. Eigenlijk wordt het getal gebruikt voor willekeurig wat: “Duizend en één vragen werden gesteld, ik vergat natuurlijk duizend en één dingen en tja, duizend en één problemen deden zich voor…”
Hier is het echter de titel van een boek – een lexicon – dat op 3 oktober 2018, officieel uitgebracht en gepresenteerd werd. De samenstellers ervan zullen wellicht bedacht hebben een boek te willen maken over vrouwen – en ja, dan kun je er wel duizend en één bedenken, die aandacht verdienen. In dit boek gaat het over “1001 vrouwen in de 20e eeuw” die op een of andere manier het verschil maakten binnen ons Koninkrijk. 
Ruim tevoren werd ik door Michiel van Kempen, hoogleraar West-Indische Letteren van de Universiteit van Amsterdam, benaderd met de vraag of ik er een bijdrage aan wilde leveren over mijn tante, een veel jongere zus van mijn vader, Nydia Ecury (1926-2012).   
Historica Els Kloek is de initiatiefneemster die zich sinds 2003 met succes aan dit Vrouwenlexicon heeft gewaagd. Zij werkte aan de Universiteit van Utrecht en bij de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (gespeld conform de websitetekst) te Amsterdam, initieerde de reeks Verloren Verleden en de site Biografisch Portaal en schreef boeken. Zij noemt zichzelf “onderneemster in geschiedenis”. Haar ontmoette ik tijdens de boekpresentatie voor het eerst. Ze werd bijgestaan door een team. Maarten Hell deed de redactie voor dit boek met Marloes Huiskamp en Maria Schouten. Ook Fernie Maas (coördinatie), Vera Weterings (promotie) en Irma Boom (vormgeving) droegen hun steentje bij.  
Het lijvige boek kwam tot stand via crowdfunding. Evenveel mij onbekende auteurs deden eraan mee. Eerst bleken er véél meer vrouwen omschreven te zijn dan de beoogde 1001. Tante stond dus even in de wacht. Mijn werkzaamheden mocht ik declareren, maar ik nam me voor dat bij wijze van donatie te doen, wanneer mijn tante daadwerkelijk in de lexicon zou voorkomen. Waarvan akte: Enige tijd vóórdat het boek klaar was, moest ik toestemming verlenen voor het gebruik van twee foto’s van Nydia Ecury voor een gelijknamige expositie in het Amsterdam Museum, die voor publiek geopend was vanaf 4 oktober. Bijzonder, want de portretten – die ook in het klein staan op de website 1001-vrouwen.nl, waarop je digitaal alle omschreven vrouwen kunt ontdekken – geven een prachtig tijdsbeeld weer van 250 van de 1001 boeiende dames: uitgelicht, al dan niet met enige voorwerpen uit hun opmerkelijke leven.   
Mijn tante bezocht ik jaarlijks vrijwel vanaf 1987. Ze besloot op haar 56e een One Womanshow te schrijven en te presenteren op de eilanden en in Amsterdam (zo’n 11x in een uitverkochte Grote Kerk te Amsterdam, 1980). Ze speelde o.a. in diverse films, was dichter en kinderboekenschrijfster, gaf Papiamentse les aan expats en had vooral een groot hart voor wie haar bezocht. Ze moedigde mij aan vooral te gaan schrijven, al was ik faalangstig en de 50 gepasseerd. Ze heeft haar sporen in dit boek verdiend en zou zij nog in leven zijn, dan zou ze mij na die boekpresentatie vanaf “haar berg” op Curaçao opbellen en zeggen dat ze “lachte van oor tot oor”. Haar dierbare vriendin Lucille Berry-de Haseth ben ik veel dank verschuldigd. Zij werkten vaak samen en heeft er altijd voor gezorgd dat alles over haar vriendin Nydia bewaard en geregistreerd is.
Zo vind ik dat Els Kloek met haar team een sterk staaltje van samenwerking kan laten zien tussen vele mensen, die elkaar niet eens kennen, maar die nu voor eeuwig met elkaar verbonden zijn dwars door de tijd heen via 1001 vrouwen in – hoe mooi  zo'n boekband!

           

1 opmerking:

  1. Goedemiddag, ik was vandaag in Amsterdam op de markt waar u stond. Ik heb spijt dat ik geen hoedje bij u gekocht heb. Kan ik via de mail in contact komen bij u?

    Groet, Charlotte

    BeantwoordenVerwijderen